Rus halk masallarında »Sola gideceksin — atını kaybedeceksin, sağa gideceksin — hayatını kaybedeceksin, doğruca gideceksin — yaşayacaksın, ama kendini unutacaksın” diyor. Karaçay-Çerkesya ve Altay Dağları’ndaki binicilik gezileri deneyimlerime dayanarak size atımı nasıl kaybetmeyeceğinizi anlatacağım. Ancak bu yerlerin güzelliğine bakarak kendinizi unutmak oldukça mümkün. Makaledeki tüm fotoğraflar benim.
Reklam
Ata binmeyi ilk düşündüğümde, binicilik becerim kendine güvenen bir vaşak seviyesindeydi. Karaçay-Çerkesya’daki yürüyüşlerden insanların fotoğraflarına baktıktan sonra şöyle düşündüm: “Ne kadar güzel! Oraya nasıl gitmek istiyorum!» Atlarla günlük etkileşim kurmak, bir saatle sınırlı kalmadan ata binmek, en parlak mavi göllere ve fırtınalı nehirlere şaşırmak, dağlar, şelaleler ve bulutlar arasında yürümek istedim. Ama iç mükemmeliyetçi bana şöyle dedi: “Hayır, muhtemelen bu çok zor. Burada dörtnala hakim olacaksın, sonra deneyebilirsin!». Ve kısmen iç sesim haklıydı. Size nedenini söyleyeceğim.
At, kendi istekleri ve ihtiyaçları olan yaşayan bir yaratıktır, ayrıca sürü halinde ve utangaçtır. Aynı zamanda, kampanyadaki at ana asistanınız, ortağınız, arkadaşınız ve devamınızdır. Sizi ve gücünüzü korur, insanlardan daha hızlı gittiği, eşyalarınızı, yiyeceklerinizi ve ekipmanlarınızı taşıdığı, nehirleri dolaştığı, dağ geçitlerinin, çalılıkların, bataklıkların ve sadece çamurlu ve zorlu yolların üstesinden geldiği için size zaman kazandırır. Sadık yardımcınız sayesinde hafif binebilir, manzaraya hayran kalabilir, dağlarda yüksekte boğulmayabilir, diz boyu kiri yoğurmayabilirsiniz. Birkaç gün boyunca ateşle gittiğim ve bu dört güçlü bacak olmadan kendi başıma nasıl başa çıkacağımı anlamadığım bir durum yaşadım. Bu nedenle atın mümkün olduğunca korunması gerekir. Bunun için dikkat edilmesi gereken birkaç önemli şey var.
